انعطاف‌ پذیری در معماری

انعطاف‌ پذیری در معماری

انعطاف‌ پذیری در معماری می‌تواند به ساختمان اجازه دهد تا در طول زمان با تغییر نیاز کاربر، تکامل یابد انعطاف‌پذیری ممکن است شامل انعطاف‌پذیری فعال مانند پارتیشن‌های متحرک باشد،

اما همچنین می‌تواند شامل ارائه ویژگی‌هایی باشد که ذاتاً انعطاف‌پذیر هستند، مانند فضاهای چند منظوره، دفاتر با پلان باز، ارتفاع‌های زیاد از کف تا سقف و فضای خالی خدمات با ظرفیت بالا.

همچنین انعطاف‌ پذیری در معماری ممکن است شامل ویژگی های گسترده تری مانند توانایی اتاق برای گسترش یا استفاده از طیف وسیعی از منابع انرژی مختلف، قابلیت ساختارشکنی و غیره باشد.

انعطاف‌ پذیری در معماری

انعطاف پذیری می تواند شامل در نظر گرفتن طراحی بسیار اساسی باشد برای مثال؛ بزرگتر یا کوچکتر کردن یک ساختمان خطی با افزودن یا حذف یک قسمت ممکن است نسبتاً ساده باشد،

در حالی که تغییر یک ساختمان دایره ای بدون تأثیر بر یکپارچگی طرح ممکن است بسیار دشوار باشد. با این حال، ساختمان‌های زیادی با انعطاف‌پذیری طراحی بسیار گران‌قیمت وجود دارند که هرگز مورد استفاده قرار نمی‌گیرند،

زیرا نیاز به تغییر هرگز ظاهر نمی‌شود، ساکنان ساختمان ناسازگار هستند و از تغییر اجتناب می‌کنند، یا ممکن است ساکنان به سادگی از امکان تغییر بی‌اطلاع باشند.

انواع انعطاف پذیری

انعطاف‌ پذیری در معماری را می‌توان در سه نوع کلی تعریف کرد که مربوط به میزان تغییری است که رخ می‌دهد و درجه پایداری آن تغییر می کند.

تبدیل پذیری

این اجازه می دهد تا برای فضای داخلی یا بیرونی بدانید که در پاسخ به محرک خاص بدون نیاز جدید تغییر کرده است، تغییرات می توانند هم دائمی و هم موقت باشند.

دو زیر مجموعه از تغییرپذیری وجود دارد:

قابلیت جابجایی

پاسخگویی.

با برنامه ریزی برای تبدیل پذیری در مرحله طراحی، می توان نیازهای بالقوه آینده را ارزیابی کرد و زمان و هزینه مورد نیاز را کاهش داد. تغییرات حاصل اغلب دائمی هستند.

این ممکن است برای مثال شامل؛ ایجاد فضای کافی برای ساختمان‌های اضافی، فراهم کردن پایه‌هایی برای توسعه آینده، خدمات ساختمانی بزرگ‌تر از اندازه برای توسعه آینده باشد.

طراحی برای انعطاف پذیری

ادغام هر گونه انعطاف‌ پذیری در معماری پیش بینی شده در طراحی یک ساختمان باید در اوایل مرحله برنامه ریزی یک پروژه صورت گیرد.

هر چه زودتر تصمیم گیری شود، اجرای آن آسان تر و سود بالقوه آن بیشتر می شود. هنگامی که اهداف انعطاف پذیری مشخص شد،

تیم طراحی می تواند استراتژی های بالقوه را بررسی کرده و آن ها را بر اساس مناسب بودن برای پروژه، با در نظر گرفتن محدودیت های سایت، الزامات برنامه نویسی، بودجه موجود و غیره ارزیابی کند.

مزیت انعطاف پذیری

بزرگترین مزیت معماری انعطاف پذیری توانایی مرتبط  و مفید نگه داشتن محیط ساخته شده با گذشت زمان است.

نیازهای ساکنان حتی در یک دهه می تواند به شدت تغییر کند و این معمولاً منجر به نیاز ساختمان ها به بازسازی یا به روز رسانی های دیگر می شود.

معماری انعطاف پذیر راه حلی را برای این مشکل با مفهوم سازی چگونگی ایجاد یک محیط ساخته شده برای انطباق پیشنهاد می کند.

با در نظر گرفتن این که چگونه نیازهای ساکنین ممکن است تغییر کند و طراحی با توجه به این تغییرات، بر بلندمدت تمرکز می کند.

از نظر تئوری، این مورد نیاز به طراحی مجدد را کاهش می دهد. همانطور  که جهان تغییر می کند و نیازهای ساکنان با سرعت بیشتری تکامل می یابد،

محیط ساخته شده باید با در نظر گرفتن انعطاف پذیری در معماری طراحی شود. معماران و طراحان برای برآوردن نیازها فراتر از این خواسته های در حال توسعه به چالش کشیده می شوند.

معماری انعطاف پذیر راه حلی موثر برای چالش هایی که طراحان در این دوره جدید اقتصاد اشتراکی و مشارکتی با آن روبرو هستند را ارائه می دهد.

با اتخاذ یک رویکرد چابک، آن ها فضاهای واقعاً نوآورانه و قابل تنظیمی را ایجاد می کنند که اساساً کاربردی هستند اما شگفتی بزرگی را به همراه دارند.

مفهوم اصلی انعطاف پذیری

انعطاف پذیری در معماری، به توانایی یک ساختمان برای تطبیق مداوم طرح فضایی و حتی ساختار آن با نیازهای در حال تحول اشاره دارد.

دستیابی به چنین “انعطاف پذیری معماری” در طول قرن گذشته چالشی بوده است که تعدادی از تحقیقات سعی در انجام آن داشته اند.

از مراحل اولیه جنبش متابولیسم ژاپن، تا انعطاف پذیری رسمی معماری معاصر، معماران به تدریج اصل انعطاف پذیری فضا را رعایت کرده اند.

اما، در مجموع، آن ها آن را به سبکی دور از جاه طلبی اولیه خود تبدیل کرده اند و انعطاف پذیری را به یک اصل کاربردی واقعی تبدیل می کنند.

داده ها و تجزیه و تحلیل ها به سادگی می توانند محیط ساخته شده را قادر به درک بهتر و پیش بینی استفاده از فضا کنند،

انعطاف پذیری می تواند به تطبیق طرح فضا در زمان نزدیک به واقعی کمک کند و در عین حال راحتی و کارایی فضا را برای کاربران بهینه کند.

چرا باید معماری انعطاف پذیر را در نظر بگیرید؟

معماری انعطاف پذیر می تواند جای خود را به چندین مزیت پربار بدهد، این موارد شامل صرفه جویی در زمان و مواد و همچنین عناصر متحرک و جریان بهبود یافته است.

هنگام ساخت و ساز برای خرده فروشی، مهمان نوازی، مراقبت های بهداشتی یا دفتر مدرن، اطمینان از این که کاربران جریان روان ترافیک را تجربه می کنند بسیار مهم است.

فضاهای منعطف به دلیل قابلیت ذاتی خود برای ارائه فضای کافی و عناصر متحرک می توانند امکان حرکت بهتر را فراهم کنند.

ساختمان هایی که بر اساس اصول انعطاف پذیری در معماری ساخته شده اند نیز به راحتی به تغییر محیط و موقعیت محله های خاص پاسخ می دهند،

این می تواند به کسب و کار شما اجازه دهد تا به سرعت با هر تغییری که ممکن است رخ دهد سازگار شود.

این فضاها اغلب می توانند بیشتر دوام بیاورند و نه تنها در برابر تغییر انعطاف پذیر باشند بلکه از نظر مالی نیز سالم باشند.

نتیجه

همانطور که بسیاری از مردم متوجه شده اند، طراحی برای انعطاف پذیری ایده خوبی است. یک طراحی انعطاف پذیر می تواند به رویدادها پاسخ دهد، حتی زمانی که آن ها به روش های غیرقابل پیش بینی آشکار شوند.

این یک اصل عالی است، اما هیچ طرحی نمی‌تواند آنقدر انعطاف‌پذیر باشد که بتواند با هر اتفاق احتمالی، حتی با منابع نامحدود، مقابله کند. طراحی برای انعطاف‌پذیری کار طراح را آسان‌تر نمی‌کند.

منبع:سایت bitly